وقــتی کـه مـی رفـتــی بــهـار بود ...

تابــستان کـه نـیامـدی ... پـایـیـز شــ ـد ...

زمستان کـه نیــایی ... پایـیـز می مانـد ...

تــــو را بـــهـ دل پایــــیـزی اتـــ ...

فصــل ها را ...

بهــ هــم نـریــز ...

"عبــاس مــعـروفی"

یک پرده میکشم

روی تمام اعتقادات دنیا ...

تا به کســـی بر نخورد


وقتی تـــو را می بوسم ...

بی‌تو هم می‌شود زنده‌گی کرد

قدم زد، چای خورد، فیلم دید، سفر رفت؛ ...

 فقط،

بی‌تو نمی‌شود به‌خواب رفت!


 ( رضا کاظمی)

چقدر بی آبرو شده ام

همه شنیده اند از چشمانم

آهنگ تلخ نبودت را ...

آخـر { جنـوטּ } مےدانے ڪجـآسـت ؟!

بـﮧ خاطـر تـو ، از { تـو } عبـور ڪردטּ !

همیشـﮧ ڪـﮧ نبـآیـد مجنـوטּ وار سـر بـﮧ بیـابـاטּ گـذاشـت!

مجنـوטּ هـآ گاهـﮯ مثـل مـטּ انـد!

منے ڪـﮧ تـو را بـﮧ لیسـت { آرزوهاﮮ نـداشتـﮧ ام }

اضـآفـﮧ ڪردم . . .

گـذشتـم ، بـﮧ همـآטּ محـڪمـﮯ ڪـﮧ پاے


{ داشـتـنـت } مانـده بـودم...

برگـــــَــرב

عــــَطــر مــے زنـَم

لِبـــاسے را ڪہ בوسـت בاشــتے بہ تــَטּ مے ڪــُنـَم

رژ صـــــورتے را ڪہ عــــآشــِق مـَزه اَش بــوבے روے لــَبهایــَم مے مــالَم

لـــیوانهآے مــَشروب را مے چــینَم

چِراغ هــــــآ را خــامــوش مے ڪـنــَم

ســــــیگآرَم را آتَش مے ڪنــَم

وَ روے تَخت مـُـنتظرت مے مانــَم

اولــیـטּ ســیگار بہ تہ مے رسَـב

בومــــیـטּ سیگار

سِومــــیـטּ

پاڪت خالے مے شَوב

امشب هـَم نمے آیے

لیواטּ مَشروب را سـَر مے ڪشم

و بـازهَم با تنهـــــایے هَمبستـَر مے شَوم...

چـــهـ پـــر جـرأتــــــ 

می شـود در برابرتــــــ ..

كســی كــهـ می فـهـــمـد

از /تــــهـ دل/

 دوستــش داری ...!!

اگر خورشید بتابد !

مرداب پیر هم،

تب می کند

قد می کشد

عشق را می فهمد

و باران می شود

وگرنه ...!؟ 


" شیرزاد بهزادی"

انتظار ِ من ،

دل ِ تنگ ِ تو ،

 قصه ی عاشقی نیست

قصه ی یک خواب ِ سر ظهر است

 از سال های دور !

که من گمان می کنم تمام ِ لحظه های بیداری ام

خواب ِ این قصه شده اند

گمان می کنم تو هنوز دل تنگی ،

 من منتظر ... 

مـوهـایـت را

کـنــار بـزنـی

یـا نـزنـی

چـه فـرقـی مـی کـنـد . .

مـ ـاه

یـا مـ ـاه گـرفـتـگـی

هـر دو زیـبـاسـت . . .